Paus Johannes-Paulus II (Karol Wojtyla)

Terima kasih dan Selamat jalan,Paus.
Moge U rusten in vrede.
We love You 

lieve vader,uw had zo veel kracht ,uw heb het zo lang volgehouden voor ons.dank uw wat uw allemaal voor ons heeft gedaan rust in vrede .in de naam van onze vader ,zoon ,heilige geest .AMEN 

 

Waarlijk, de Plaatsbekleder van Christus op aarde is van ons heengegaan. Wat een geestkracht, wat een overtuiging, wat een bezieling en daadkracht had die man! In heel mijn leven hebben wij nog nooit zo'n paus gehad. Dank u voor alles wat u ons gegeven heeft!
Heer, laat nu Uw dienaar in vrede gaan. Neem hem op in Uw hemelse heerlijkheid.
Rust in vrede Karol Woytila, eeste onder uw gelijken.
Kom Heilige Geest, inspireer ons en ontsteek het vuur van geloof in ons hart. Blijf bij ons Heer, als onze kardinalen de nieuwe paus kiezen. 

 

Nu bent u thuis bij u Vader en u ouders mogen u in vrede rusten. 

goede reis en dank voor alles. 

 

U heeft de hemel echt verdiend...Rust zacht. Heer geeft zij ziel de eeuwige rust. 

Hartelijk dank voor Uw geweldige geweldige uitstraling van Uw geloof in God en in de mensen. Rust in vrede. Amen.
Hein Buskermolen 

 

Hier mee bedank ik de Heilige vader voor alle goede dingen die Hij voor de mensen heeft betekent.En ikhoop dat Hij ruste in Vrede. 

bedankt voor wat u voor ons allemaal heeft gedaan en bereikt heeft. 

Goede reis naar HET LICHT. 

U was een voorbeeld voor alle mensen , was iedereen maar zo als u , dan zouden we in een paradijs wonen.
Rust zacht 

Wat een groot verlies voor de kerk en zijn volgelingen. Hij heeft iedereen laten zien hoe je moet sterven. Ik hoop dat hij nu rust heeft gevonden en dat hij weer veilig bij zijn "Schepper" is. Mocht U mijn vader tegen komen, zeg dan dat ik hem heel erg mis en dat ik ondanks alles nog heel veel van hem hou.Rust zacht lieve kerkvader. 

bedankt voor de vele goede jaren en al het goeds wat hij gedaan heeft 

U hebt uw strijd moedig gestreden en nu is er plaats voor rust die U wel verdiend hebt. Rust in Vrede 

Dat Hij nu eindelijk kan rusten in vrede. 

Op zondagmorgen 3 april heb ik de rouwklokken van onze kerken laten luiden...Paus Johannes-Paulus II was overleden...meer dan zesentwintig jaar was hij onze Paus...Onze wereld was heel wat armer geworden...
Ik heb deze Paus vijf keer mogen zien. Als jongere van 13 jaar zag ik in 1985 de Paus bij een Mis in Gent, bij zijn bezoek aan de Benelux, er waren toen enkele honderdduizenden mensen bij elkaar. In 1992 was ik samen met de seminariegemeenschap van het bisdom 's-Hertogenbosch in Rome. In zijn buitenverblijf Castel Gondolfo woonden we een privemis bij. De Paus deed toen de woorddienst in het Nederlands en de Eucharistische dienst in het Latijn. Na de Mis werden we een voor een door de Paus begroet en tot elk sprak hij een woord. Mgr. Ter Schure stelde elk van ons in het Italiaans voor aan de Paus met enkele zinnen. Ik herinner mij dat de bisschop over mij vertelde dat ik een seminarist uit Vlaanderen was, dat ik toen bijzonder bijdroeg om mensen in Vlaanderen te laten bidden voor priesterroepingen en aan te sluiten bij de Gebedskring voor roepingen die er in ons bisdom is. Vaderlijk en met een blijde hartelijkheid luisterde de Paus en keek je aan. Elk kreeg toen van de paus een rozenkrans. Enkele mooie foto's van die persoonlijke ontmoeting met de Paus zijn voor mij een kostbaar aandenken. Een derde keer zag ik de Paus toen hij België voor een tweede keer bezocht bij gelegenheid van de zaligverklaring van Pater Damiaan. Vorig jaar was ik twee keer in Rome en toen zag ik hem ook twee keer bij de audientie op woensdag.
In die dagen die voorafgingen aan het sterven van de Paus heb ik voor hem gebeden, opdat hij de Heer die hij zo trouw had gediend dicht bij hem zou voelen. Zoals iedere mens personen heeft waar men naar opkijkt, zo was Paus Johannes-Paulus II voor mij iemand. Zijn onverschrokken geloof en zijn onuitputtelijke werkkracht spraken mij als kind al aan. Ook al is het iemand die ver weg woont, als priester voel je je toch sterk verbonden met de Paus. Je bent onlosmakelijk met hem verbonden, elke dag bid je voor hem als je de Mis opdraagt en je noemt zijn naam. Ook in het breviergebed bid je al als priester elke dag voor hem.
Toen Karol Woytila op 16 oktober 1978 Paus werd, sprak hij tot de menigte: "Open je deur, laat Jezus toe in je leven". In die meer dan zesentwintig jaar dat hij de Kerk heeft geleid heeft hij dat altijd concreet gemaakt en onderwezen: je kunt echt gelukkig zijn als je Jezus toelaat in je leven. Hij leerde ons hoe we echt gelukkig kunnen leven, zijn eigen vertrouwvolle manier van sterven heeft ons ook geleerd hoe we gelukkig kunnen sterven. We mogen nu zeggen: Christus heeft de deuren opgezet voor Paus Johannes-Paulus II. Daar zal zeker ook Maria staan, de Moeder aan wie hij heeft gezegd: "Ik ben geheel de Uwe". Gedenken wij onze overleden Paus in dankbaar gebed en bidden wij nu al om kracht voor de toekomstige Paus.