Josephus Gerardus (Jos) Brink

Uitspraken van Jos Brink:



Dood wakker worden

Als je jong bent, denk je nog dat je 80 wordt, maar dat is dus niet zo. Je wordt steeds zwakker; je krachten nemen af. Dat vind ik moeilijk om te accepteren. Ik wil niet afbrokkelen en pijn gaan lijden. Het liefst zou ik op een dag gewoon dood wakker worden.



Geloven

Geloven is een groot goed, maar geloven is ook hevig lijden.



Afwezig

Wat zal de voorganger een boodschap aanreiken als de klant niet eens een tas bij zich heeft? In het beste geval komen de mensen nog wel in de winkel, maar lijken ze te afwezig om de handel aan te pakken.

Levensloop

Na zijn middelbare school en toneelopleiding maakte hij zijn debuut in een hoorspel bij de hoorspelkern van de Nederlandse Radio Unie (1959). Hij speelde bijvoorbeeld "Van Bergen" in het bekende hoorspel Testbemanning. Zijn voorkeur ging eerst uit naar een kunstschilderscarrière, maar dat leek zijn vader om financiële redenen een slecht plan.

Brink heeft in vele cabaret- en musicalvoorstellingen gespeeld, onder andere bij Tekstpierement samen met Frank Sanders. Wim Sonneveld is altijd één van zijn grote voorbeelden geweest.

In de jaren 1960 was Jos Brink presentator bij de NCRV van het radioprogramma Tussen 10 + en 20 –.
Wobbewoaf (1969) was Brinks eerste soloshow. Zijn echte doorbraak was in de jaren 70, met de musical Maskerade (1979) en zijn eigen tv-show, De Jos Brink Show (1970). Door zijn mooie stem en wat ouderwets aandoende verzorgde dictie viel Brink op.

Op het einde van zijn carrière ergerde Brink zich aan falende métierkennis en slordig taalgebruik op de scène. De presentator ging in tv-beelden over de wereld, nadat hij, in een programma ter gelegenheid van haar zeventigste verjaardag, Koningin Juliana spontaan had gekust.

Daarna maakte Brink furore als panellid van de quiz Babbelonië. Ook werd hij bekend met de tv-show Wedden dat..?, De 64.000 Gulden Vraag bij RTL 4 en met het televisieprogramma TV Toppers bij de NCRV. "Wedden dat" was ook in Vlaanderen een druk bekeken TV-programma.

In december 2005 was hij te zien in een musicalbewerking over het leven van tekstschrijver Jacques van Tol. In 2005 speelde hij ook nog de rol van museumdirecteur in de Nederlandse jeugdfilm Sinterklaas en het Geheim van de Robijn van regisseur Martijn van Nellestijn.

Vanaf mei 2006 speelde hij bij Purper. In 2007 zou Brink opnieuw deel uitmaken van dit cabaretgezelschap. In 2006 zou hij wederom meespelen in de nieuwe Sinterklaasfilm Sinterklaas en het Uur van de Waarheid maar door omstandigheden werd deze rol destijds door Purper-collega Frans Mulder overgenomen. Wel bleef hij achter de schermen betrokken bij de productie.

Brink sprak zich openlijk uit over zijn geaardheid en heeft zich altijd sterk gemaakt voor de acceptatie van homoseksualiteit. Dit niet vanop de barricaden maar eerder vanaf de zijlinie. Brink was jarenlang buddy bij de oecumenische gemeenschap De Duif te Amsterdam. Hij schreef regelmatig bijdragen voor de Gay Krant en werkte een toneelstuk uit rond aids, genoemd Een nieuwe dood. Zelf trad hij in het (homo)huwelijk met collega-artiest Frank Sanders. Het echtpaar woonde in Amsterdam. Het koppel had een adoptiefzoon Paul.

Verder was hij actief als pastor-predikant en verbonden als voorganger aan de oecumenische basisgemeente De Duif in Amsterdam.
Brink kon vlug wisselen tussen het bruisende showleven en nadien een luisterend oor bieden aan een stervende. Hij getuigde daar vrij locaniek over: "Ik kom op woensdagmiddag tussen 14 en 16 uur langs met mijn luisterend oor".
De presentator gruwde van het vele graffiti in zijn eigen woonomgeving in Amsterdam. Verf en kwast stonden steevast paraat ter bestrijding ervan.

Bron: Wikipedia